Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Mέρα Δεύτερη

Σήμερα ξύπνησα εντελώς ανάποδα. Εντελώς ανάποδα στην κυριολεξία. Τα πόδια μου ξεκουράζονταν στο μαξιλάρι, η κουβέρτα ξεκουραζόταν στο πάτωμα και εγώ να επιπλέω σε ένα υπέρδιπλο κρεβάτι μου σαν ξεκούρδιστη λεμονιά. Γιατί λέω λεμονιά αναρωτιέσαι αγαπητέ μου; Γιατί μες την πίκρα ξύπνησα. Το ξυπνητήρι άρχισε να φωνάζει 2 ώρες πριν την ώρα του και εγώ τινάχτηκα έρημος να γυρεύω τα γυαλιά μου, τις παντόφλες και όλα τα απαραίτητα που χρειάζεται ένας φυσιολογικός άνθρωπος για να περπατήσει ένα βήμα. Απορώ πως με κατατάσσω στους φυσιολογικούς ανθρώπους. Και ακόμα καλύτερα απορώ γιατί το ξυπνητήρι βρόντηξε 2 ώρες νωρίτερα!


Α ναι! Χθες αποφάσισα να αλλάξω συνθήκες ζωής. Θα έκανα γυμναστική πριν πάω στο γαμημένο γραφείο. Γιατί η αλήθεια είναι πως τα κιλάκια μου τα άρπαξα με το παραπάνω. 6 στην πραγματικότητα. Πως τα κατάφερα θα σκάσω. Μάλλον θα φταίνε οι μπύρες.



Κατάφερα να φτάσω στη δουλειά σώος και αβλαβής. Παραλίγο να τρακάρω 3 φορές. Πως δίνουνε τα διπλώματα σε άσχετους θα σκάσω.

Άνοιξα το παράθυρο και τι βλέπω;; ο Αχχιλέας και Ο Σιμών με χαιρετούσαν! Το τι χαρά πήρα μόνο η συνάδελφος απέναντι θα ξέρει. Τι να έγινε; Άλλαξαν γνώμη; Ή τους δίνουν παράταση ζωής;

Πάντως ακόμα είναι εκεί αυτό μου έμεινε σήμερα.

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Ημέρα Πρώτη

Κοιτάζω έξω απο το παράθυρο. Όλα μοιάζουν γνώριμα. Δένδρα πράσινα στημένα κατά σειρά. Αναρωτιέμαι αν μπήκε ποτέ κανείς στον κόπο να τα ποτίσει και να τους δώσει ονόματα. Να αυτό απέναντι μου θα το ονόμαζα Αχχιλέα. Έχει μια στάση παλικαρίσια και μου θυμίζει τα νιάτα μου. Τότε που ήμουνα και εγώ ένα παλικάρι, τίμιο, γεμάτο αυτοπεποίθηση και όνειρα, φιλοδοξίες. Δίπλα από τον Αχχιλέα είναι ο Σιμών. Έχει εξωτική ομορφιά και καθόλου κουκουνάρια. Όμορφος εκθαμποτικός, κύριος με τα όλα του. Κάποτε του έμοιαζα. Κάποτε ήμουνα και εγώ κύριος με τα όλα μου. Με βλέπανε και υποκλίνονταν στον πρίγκιπα με σεβασμό με εκτήμηση. Αγαπούσανε το παλικάρι με την καθαρή καρδιά. Και τώρα ; Φτύνουν το παλικάρι της φακής.

Σκέψεις τέλος τα τηλέφωνα κτυπάνε. Πρώτη μέρα στη δουλειά μετά απο 2 βδομάδες άδεια. Λυσσάξανε όλοι λες και σε μια μέρα λύνεις όλα σου τα προβλήματα. Δωσε λίγο αέρα να αναπνεύσω..Λίγο όχι πολύ.

Πρώτη μέρα στη δουλεία , ταιλευταία μέρα του πρασίνου.
Μόλις μας ειδοποίησανε πως θα σκοτώσουν τον Αχχιλέα και τον Σιμών.