Σήμερα δεν πήγα δουλειά. Έτρεχα στους γιατρούς. Γιατί ε; Μικροπροβλήματα μωρέ. Πρέπει λέει ο γιατρός να κόψω το ποτό δεν πάει άλλο. Τί του φταίξανε οι μπυρίτσες μου θα σκάσω! Τις απαγόρευσε τέλος. Μου είπε πως αν θέλω να πίνω το βραδάκι πριν κοιμηθώ, να πίνω μόνο ένα ουισκι. Ουίσκι με πάγο. Καλό είναι δε λέω αλλα δεν καταλαμβαίνω.
-Και δε μου λες γιατρέ μου; Γιατι δηλαδή να πίνω ουίσκι και να μην πίνω μπύρες; Το ίδιο σκατό δεν είναι; Το ίδιο κακό δεν κάνουν; Και τα δύο ποτό είναι. ποτό γαμώτο μου.
Και αυτός άρχισε να μου εξηγά γιατί πρέπει να τις κόψω. Δεν άκουσα λέξη. Σκεφτόμουν τα δικά μου. Για την ακρίβεια σκεφτόμουν τον αφρό που πρέπει να αποχωριστώ της εκπηκτικής ξανθιάς μου. Αυτή η γεύση που μου άφηνει στο στόμα είναι αντικατάστατη.
Μιλάει ακόμα αυτός ρε παιδία μιλάει. ΕΕΕΕ ψιτ γιατρέ; Ρητορική ερώτηση έκανα Έλεος.
Πέρασα κλεφτά απο το γραφείο να αφήσω τα χαρτιά του γιατρού, και ξέχασα τις μπύρες μου όταν είδα τα γενναία μου παιδιά να με κοιτάνε και σήμερα στα μάτια.
-Α ρε Σιμών που να στα λέω. Με κουράσανε σήμερα παιδί μου. Δε φτάνει που με έτρεχε στο γιατρο η γειτόνισα που με είδε να λιποθυμώ τυχαία στην εξώπορτα, είχα και τον μαλάκα Α..Α..Αστο δε θα πω όνομα. Ξερεις μην μας ακούσει κανείς. Ξέρεις εσύ ποιός, να με πρίζει για τις καταχωρίσεις στο πρόγραμμα. Ασε με άνθρωπε μου υποφέρω μου κόψανε τις μπύρες δε βλέπεις που άρχισα είδη να τρέμω;
-Ε Αχχιλέα δε σου πα τα νέα. Σημερα μίλησα με κατι φίλους οικολόγους. Μάντεψε τι μου πανε. Αν δεν διερευνήσουνε το θέμα δεν πάτε πουθενά. Ναι Ναι, το ξέρω δεν το πίστευες πως θα μπορούσες να υπολογίσεις σε μένα. Μια ζωή τεμπέλης και αργόσχολος. Μάντεψε όμως ! Απο δω δε θα την κάνεις για τουλάχιστο ακόμα μια βδομάδα. Δεν είναι φανταστικό; Ακόμα μια βδομάδα καμάρι μου!
Και μη σου περάσει από το μυαλό ότι θα κόψω εγώ τις μπύρες! Μια ζωή την έχουμε παιδί μου μια μονάχα μια. Όλα τα άλλα τα έχεσα τον εαυτό μου θα λυπηθώ; Α ρε καμάρι μου! Να τώρα αν δεν ήμουν δειλός θα ερχόμουνα να σου κανα μια αγκαλιά..μα μια αγκαλιά..
Αν δεν ήμουν δειλός θα έκοβα και τις μπύρες..
Ίσως και να έτρεχα πίσω της εκίνο το φαρμακερό βράδυ..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
13 σχόλια:
Ναι, μια ζωή την έχουμε
γι' αυτό και μετράει...
..κάθε μια αγκαλιά μας, ειδικά στα δέντρα
..κάθε βήμα πίσω στην προσωπική επιθυμία (ακόμα κι αν είναι μια μπύρα λιγότερη)
..κάθε τρεχάλα πίσω της ακόμα κι αν μας ισοπεδώνει
..κάθε βραδινό φαρμάκι που πρέπει να καταπιούμαι για να έρθει το ξημέρωμα
... και μετράει ακόμα πιο πολύ όσο περισσότερο δειλοί είμαστε
πράγματι η ζωή είναι μόνο μία
καλό απόγευμα κι από εδώ
Nα ρωτήσω κάτι, μα μην το θεωρήσεις ειρωνικό.
Ξερω ενα τετοιο άτομο και μιλαω σαν να ήσουν εκείνος.
Αφού δεν θες να τις κοψεις και αφου δεν άκουγες τον γιατρό εκεινη την ωρα και ήσουν αλλού, γιατί πήγες στο γιατρό;
Γιατί δεν τους παρατάς να κάνεις αυτό που θες;
Γιατί για να πηγαίνεις σημαινει πως θες να κανεις κατι καλο για σενα
Ξεκίνησα διαβαζοντας την πρώτη εγγραφή και υστερα τις αλλες δυο πιο κατω.
Σαν να εισαι "εκείνος".
Και κεινος πρίγκιπας ήταν...
Αποφασισε:
Θα ζήσεις σαν πρίγκηπας και θα πεθάνεις σαν ζητιάνος
ή
θα ΄ζήσεις σαν ζητιάνος αλλά θα πεθάνεις σαν πρίγκηπας...
Εσύ αποφασίζεις...
Σε φιλώ
Mαρία! Μου επιτρέπεις στον ενικό ε;
Δεν διάβασες προσεκτικά το περιεχόμενο μου.
Είπα πως με πήρε λιπόθυμο η γειτόνισσα.
όσο για τα άλλα ερωτήματα σου θα απαντηθούν στην πορεία.
Δε ξέρω ποιός είναι ''εκέινος'', αλλά με δυσαρεστεί να ξέρω πως κάποιος πέρασε ή περνά αυτά που περνώ εγω.
Κρίμα.
Καλοσώρισες στο ημερολόγιο μου.
Ρίκη! σε καλοσωρίζω και σένα στο ημερόλογιο μου.
Αυτό το δίλημμα το οποίο θέτεις το ζώ από τη μέρα που γεννήθηκα.
Αναποφάσιστος σου μοιάζω; Μπα..
Απλά δειλός να πάρω μια απόφαση..
Και πάλι κρίμα..
Λάκη!
Πόσο χαίρομαι που σε ξαναβλέπω!
Δεν ξέρω αν χαίρομαι για αυτά που γράφεις στο μπλόκ σου ή για αυτά που γράφεις στο δικό μου αλλά απλά χαίρομαι.
Μια ζωή απλή αλλά τόσο απίστευτα καταδικασμένη σε θάνατο!
Θάνατο της αγάπης..
Θάνατο της λογικής..
Θάνατο της συμπόνιας..
θάνατος στο Σιμών και στον Αχχιλέα..
Η δειλία πότε θα πεθάνει;
Την καλήσπερα μου.
Σε σένα και σε όλους σας.
Η δειλία ας μη πεθάνει ποτέ γιατί μαζί της θα χαθεί και η λεβεντιά και το κουράγιο..
βλέπεις.. κάποιοι θα πρέπει να είναι κάπου και κάποτε δειλοί για να λέγονται κάποιοι άλλοι παληκάρια
καλή σου νύχτα
Παληκάρια της φακής εννοέις Λάκη.
Γιατί τα παληκάρια τα άλλα..έπεσαν.
Την καλημέρα μου.
To διάβασα το περιεχόμενο και πολύ καλά...
Τα "δικά μας" σχόλια πολλές φορες εχουν να κανουν και με "δικα μας" πράγματα.
Να σαι καλα
Και φυσικα επιτρεπω στον ενικό.
Oσο γι ααυτα που λες πως περνας ή που εσυ μονο ξερεις τι περνας, να θυμασαι πως ο καθενας μας μπορει να χει περασει μεγαλα πράγματα και πολυ πιο δυσκολα απ οσο μπορει να φανταστει ενας αλλος.
Γι αυτο ειμαστε και εδω
Ο ενας για τον αλλον.
Συμφωνώ, ο καθένας κρίνει τα προβλήματα του υποκειμενικά υποθέτω.
Ξέρω πως έχει και χειρότερα , ξέρω όμως πως υπάρχουν και καλύτερα.
Φυσικα αλλα σταματησα να βλεπω τα καλύτερα για να μαι καλα...
Αν κατάφερες να το κάνεις αυτό σε ζηλεύω και σε συγχαίρω!
Δημοσίευση σχολίου